ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ
Σύμφωνα με τη μυθολογική παράδοση, πρώτος οικιστής ήταν ο περιώνυμος μάντης Άνδρος, στον οποίον οφείλει το νησί την ονομασία του. Σε προνομιακή γεωγραφική θέση - γέφυρα ανάμεσα στο Αιγαίο και την ηπειρωτική Ελλάδα -, με πλούσια βλάστηση, άφθονα νερά και σημαντικές καλλιεργήσιμες εκτάσεις, η Άνδρος παρουσίασε κατά την αρχαιότητα αξιόλογη κοινωνική οργάνωση και υψηλό πολιτιστικό επίπεδο. Η κατοίκηση στο νησί ανάγεται στους Προϊστορικούς Χρόνους (οικισμοί στο Στρόφιλα, το Μικρογιάλι, την Πλάκα κ.α.).
Μεγάλη ακμή γνώρισε η Άνδρος κατά τους Γεωμετρικούς Χρόνους, από το 10ο ώς τον 8ο αι. π.Χ. (οικισμοί Ζαγοράς και Υψηλής). Τον 7ο αι. π.Χ. οι κάτοικοι του νησιού ίδρυσαν σημαντικές αποικίες στη Μακεδονία (Άκανθος, Σάνη, Στάγειρα, Άργιλος)
Στους κατοπινούς χρόνους, κατά τους οποίους άνθησε η Πόλη της Άνδρου (Παλαιόπολη), το νησί ακολούθησε την τύχη των άλλων Kυκλάδων. Περίοδο οικονομικής και πνευματικής ανάπτυξης γνώρισε τη Bυζαντινή Eποχή. Επί Φραγκοκρατίας η Άνδρος παραχωρήθηκε στους Ενετούς, οι οποίοι διατήρησαν την εξουσία ώς το 1566, όταν κύριοι του νησιού έγιναν οι Τούρκοι. Το 1790, κοντά στις βορειοδυτικές ακτές της Άνδρου (στενό Καφηρέα), ο στόλος του Λάμπρου Κατσώνη συγκρούστηκε με τις τουρκικές δυνάμεις και υπέστη μεγάλη καταστροφή. Το νησί έλαβε μέρος στην Επανάσταση του 1821 - πρωταγωνιστικός υπήρξε ο ρόλος του Θεόφιλου Καΐρη.
Επισκέπτοντας την Άνδρο θα πρέπει να προσέξετε τα εξής :
Τα παστιτσάκια είναι το παραδοσιακό γλυκό του νησιού και θα το βρεις σχεδόν παντού. Πρόκειται για ψημένη αμυγδαλόψιχα την οποία θα βρεις σε διάφορες παραλλαγές ανάλογα το μέρος που θα τη ζητήσεις.
Στο Εν Γαυρίω, για τον πρώτο καφέ ή τσίπουρο (αναλόγως την ώρα). Το πρώτο πράγμα που εκτίμησα στην Άνδρο είναι ο ελληνικός καφές. Είναι ίσως το μοναδικό νησί που σε παροτρύνει να τον παραγγείλεις και να θέλεις να καθίσεις και να τον απολαύσεις. Όχι μόνο στο Γαύριο αλλά και στη Χώρα
Στην Άνδρο θα χρειαστείς μεταφορικό μέσο. Γιατί οι αποστάσεις της είναι αρκετά μακρινές. Είτε μένεις Γαύριο είτε Μπατσί είτε Χώρα. Για να τη γυρίσεις δίχως τύψεις, αν το αυτοκίνητό σου δεν αντέχει στο χωματόδρομο, καλύτερα να νοικιάσεις. Την τοπική συγκοινωνία, λόγω απόστασης κυρίως, δεν θα σου τη συνιστούσα.
«Αν υπάρχει ένα πράγμα για το οποίο μπορεί να καυχιέται ως νησί τότε αυτό είναι σίγουρα η ποικιλία σε παραλίες. Έχει οργανωμένες, ανοργάνωτες, με βότσαλο, με άμμο, κοσμοπολίτικες και απόμερες. Είναι κάτι παραπάνω από δεδομένο ότι κάπου ανάμεσά τους κρύβεται εκείνη που θα κερδίσει την καλύτερη βουτιά του καλοκαιριού σου.»
Και φτάσαμε στης Γριας το Πήδημα. Βορειοανατολικά του όρμου Κορθίου βρίσκεται η παραλία-σήμα κατατεθέν του νησιού. Μπορείς να βρεθείς εκεί είτε με καραβάκι είτε με αυτοκίνητο.
Λίγο πριν επιστρέψεις προς τα πίσω, ρίξε μία βουτιά από τα βραχάκια μπροστά από το Μουσείο Γουλανδρή. Αξίζει.
Στις βόλτες σου να συμπεριλάβεις και την Παλαιόπολη. Την αρχαία πρωτεύουσα της Άνδρου με τα Ρωμαϊκά Λουτρά.
Παραλίγο να ξεχάσω το Κάστρο της Φανερωμένης στο Κόρθι. Σε περίπτωση που είσαι για μπάνιο προς το εκεί πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφθείς τους ανεμόμυλους και τους πανέμορφους νερόμυλους του.
Όσον αφορά το φαγητό :
Το Άμμος και το Ό,τι Καλό στο Μπατσί, αναλαμβάνουν τους ψαρομεζέδες σου ενώ ο Σταμάτης, θα σε τρατάρει την πιο γευστική παραδοσιακή φρουτάλια. Η φρουτάλια είναι το τοπικό πιάτο της Άνδρου. Είναι ομελέτα με -τα πάντα όλα μέσα- λουκάνικα που πρέπει οπωσδήποτε να δοκιμάσεις.
Το Μπαλκόνι στο Αιγαίο στο Απρόβατο είναι λίγο τσιμπημένο αλλά το αξίζει. Συνδυάζει γεύση και ποιότητα ενώ σου φέρνει και όλο το Μπατσί στο πιάτο.
Για ποτό στο Capriccio και τη Σκάλα. Γενικά η Άνδρος δεν έχει πάρα πολλά μέρη για ποτό. Συνήθως το βράδυ όλος ο κόσμος μαζεύεται στο Μπατσί και ανεβάζει το κέφι σε ένα από αυτά τα δύο μαγαζιά. Το Capriccio, έχει δύο ορόφους. Ο επάνω είναι ο πιο κυριλέ. Και οι δύο όροφοι μετά από μία ώρα και μετά, γίνονται ένα σε κέφι.
Τελειώνοντας, δεν πρέπει να χάσετε το ηλιοβασίλεμα του Γαυρίου. Στον Κάμπο, κοντά στον Πύργο του Αγίου Πέτρου πρέπει οπωσδήποτε να βρεθείς σε κάποιο ηλιοβασίλεμα. Μην το αμελήσεις.
