Πρέπει τα παιδιά να κάνουν δουλειές στο σπίτι;

Πρέπει τα παιδιά να κάνουν δουλειές στο σπίτι; Ναι ή Όχι; Και από ποιά ηλικία;

Οι μικροαγγαρείες στο σπίτι είναι πολλές και σε μια οικογένεια με δύο ή τρία παιδιά ακόμα και οικιακή βοηθός να υπάρχει είναι ατελείωτες.

Καθώς όλα τα μέλη της οικογένειας έχουν τις υποχρεώσεις τους έξω από το σπίτι, - σχολείο, δραστηριότητες, εργασία - οι δουλειές του σπιτιού όπως να πλύνουν τα πιάτα, να σκουπίσουν με απλή σκούπα ή ηλεκτρική, να βάλουν πλυντήριο (τα ρούχα τους), και ότι άλλο μπορεί να προκύψει στα πλαίσια της οικογενειακής ζωής φαίνονται βουνό όχι μόνο στα μάτια των παιδιών αλλά και των μεγάλων.
Οι ειδικοί, άνθρωποι εκπαιδευτικοί, ψυχολόγοι, ερευνητές, που για πολλά χρόνια έχουν ασχοληθεί με το ερώτημα αυτό έχουν αποφανθεί ότι "Όλοι κάνουν δουλειές" και έχει καταρτηθεί ένας πίνακας που στην κυριολεξία δείχνει ότι όλοι μπορούν να συνεισφέρουν πάρα πολύ και να νιώθουν όλοι ισότιμα μέλη της οικογένειας στην οποία ανήκουν.

Οι γονείς, από την άλλη, φαίνονται διχασμένοι. Κάποιοι θεωρούν πως "τα παιδιά δεν είναι σκλάβοι" και πως ορισμένες από τις δουλειές στη λίστα, οι οποίες κυμαίνονται από το να βάλουν το παιχνίδι τους μέσα στο κουτί μέχρι το να σιδερώσουν, δεν αρμόζουν σε παιδιά, ενώ άλλοι συμφωνούν με τη σκληρή δουλειά.
Πολύ συχνά, η νοοτροπία των γονέων, υποτιμά τις δυνατότητες των παιδιών. "Για παράδειγμα, μιλούσα με κάποιον σχετικά με την ασφάλεια στην κουζίνα. Όταν του είπα πως ο 4μιση ετών γιός μου Βασίλης με βοηθάει να ετοιμάσουμε το μεσημεριανό φαγητό, με ρώτησε τι κάνω με τα μαχαίρια για να είμαι σίγουρη πως δεν θα τα αγγίξει. Επειδή όμως ο Βασιλης ασχολείται με τη κουζίνα, τον είχα πάντοτε μαζί μου από βρέφος όταν μαγείρευα, ξέρει πώς να χειριστεί ένα μαχαίρι. Όταν αδειάζοντας το πλυντήριο πιάτων βρίσκει κάποιο μαχαίρι, ξέρει να το πιάσει από τη λαβή και μου ζητάει να το βάλω στη θέση του".
Ατυχήματα μπορεί να συμβούν, αλλά είναι μέσα στη ζωή. Τα παιδιά όμως δεν μαθαίνουν από το να βρίσκονται προφυλαγμένα σε μια φούσκα ασφάλειας. Αν ανησυχείτε για τα καθαριστικά με τα οποία καθαρίζετε το σπίτι και δεν θέλετε το παιδί σας να καθαρίσει για αυτόν τον λόγο, ίσως θα έπρεπε τότε να μην τα χρησιμοποιήσετε και εσείς.
Μία άλλη δυσκολία που υπάρχει στο να κάνεις ένα παιδί να σε βοηθήσει στις δουλειές του σπιτιού: δεν θέλουν να τις κάνουν, και οι γονείς δεν θέλουν να τα αναγκάσουν να τις κάνουν.

Το να είσαι γονιός όμως δεν είναι εύκολο. Οι κοινοί χώροι του σπιτιού δεν είναι ο παιδότοπος του παιδιού και γι’ αυτό θα πρέπει να τακτοποιούνται. Το σπίτι το μοιραζόμαστε με τα παιδιά μας.
"Τα παιδιά μας δεν μεγαλώνουν για να τα έχουν όλα έτοιμα. Τα παιδιά μας συμβάλλουν στην οικογένεια, μαθαίνουν τι σημαίνει ευθύνη και είναι περήφανα για τη δουλειά που κάνουν".
Το δύσκολο ίσως να μην είναι να πείσεις το παιδί , αλλά να πείσεις έναν γονιό να προτρέψει το παιδί να την κάνει.
Όσο για το άλλο αμφιλεγόμενο θέμα της "χρηματικής απολαβής" κάθε φορά που κάνει το παιδί μία δουλειά,πολλοί παιδοψυχολόγοι αναφέρουν μία μέθοδο , η οποία έχει ενδιαφέρον. "Έχουμε ένα πίνακα με τις δουλειές του σπιτιού: Στρώσε το τραπέζι, Καθάρισε το τραπέζι, Μάζεψε τα πιάτα, Τακτοποίησε τα παιχνίδια και μία εξτρά θέση στον πίνακα για δουλειές «μπόνους». Για κάθε μία που ολοκληρώνει, δίνουμε στο παιδί ένα αυτοκόλλητο. Στα έξι αυτοκόλλητα, του δίνουμε ένα ευρώ για παράδειγμα,στα μεγαλύτερα παιδιά και εφήβους κάτι παραπάνω. Η έννοια του μπόνους επηρεάζει περισσότερο. Εκεί μπορείτε να βάλετε εξτρα χρονο στο ηλεκτρονικό ή έξτρα χρόνο στην συνάντηση με το φίλο και ότι άλλο έχετε παρατηρήσει ότι προκαλεί ενδιαφέρον στο παιδί σας.
Η χρηματική απολαβή για τις δουλειές του σπιτιού είναι ένα κίνητρο αλλά προσοχή γιατί μπορεί να έχει τα αντίθετα αποτελέσματα από τα αρχικώς επιδιωκόμενα. Μην συνδέετε τις δουλειές, λοιπόν με το χαρτζιλίκι τους. Εάν πείτε στο γιο ή την κόρη σας ότι θα δώσετε δύο ευρώ σε όποιον ξεσκονίσει το σπίτι, θα πρέπει και να δεχτείτε την άρνησή τους να συμμετέχουν στις δουλειές του σπιτιού εάν δεν ενδιαφέρονται για το οικονομικό κίνητρο. Εξάλλου, συνδέοντας τη συνεργασία τους με χρήματα τους στερείτε τη χαρά του να συνεισφέρουν στις υποχρεώσεις του νοικοκυριού ως ισότιμα μέλη της οικογένειας.
Πολλοί είναι πάλι αυτοί που υποστηρίζουν ότι το παιδί δεν το ενδιαφέρει δεν νιώθει χαρά παρά μόνο καταπίεση και αποστροφή. Έχουν δίκιο. Ενδιαφέρει όμως εμάς ,το κάθε γονιό που θέλει και επιθυμεί να μεγαλώσει ανεξάρτητα και ευτυχισμένα παιδιά. Παιδιά πιο ώριμα, γνώστες της μικρής πραγματικότητας που ζουν πόσο δύσκολη ή πόσο εύκολη μπορεί να είναι και ότι δεν γίνονται τα πάντα με τρόπο μαγικό αλλά με κάποιο συγκεκριμένο τρόπο. Άλλωστε στην εποχή μας ισχύει ότι "όλα θέλουν τρόπο και όχι κόπο".

• Προηγούμενο
• Επόμενο